Όπως γνωρίζουμε, κάποιες φορές ένα παιδί μπορεί να γεννηθεί με μια «κατάσταση», μια ειδική εκπαιδευτική ανάγκη ή αναπηρία (σύγχρονοι ορισμοί), η οποία θα επηρεάσει με κάποιον τρόπο την ανάπτυξή του. Κάποιες άλλες φορές, αυτή η εκπαιδευτική ανάγκη ή αναπηρία δεν είναι εμφανής από τη στιγμή της γέννησης, αλλά παρουσιάζεται ως κάποιο εμπόδιο σε κάποιο αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού καθώς μεγαλώνει, ανησυχώντας τους γονείς και τους γιατρούς.

Η τεχνική σχεδίου αποτελεί προβολική τεχνική έκφρασης, η οποία χρησιμοποιείται ως διαγνωστικό εργαλείο (σε συνδυασμό με άλλα μέσα) για την εκτίμηση και την αξιολόγηση της ψυχικής λειτουργίας του παιδιού και του εφήβου. Το σχέδιο μας βοηθά να διαμορφώσουμε μία εικόνα, αναφορικά με το συναισθηματικό κόσμο του παιδιού, την προσωπικότητά του, το νοητικό του υπόβαθρο σε σχέση με το αναπτυξιακό στάδιο στο οποίο βρίσκεται, την ωριμότητα, την ύπαρξη ψυχοπαθολογίας, αλλά και τις δεξιότητες και κλίσεις του.