Οι καλοκαιρινές διακοπές ξεκίνησαν και τα παιδιά απαλλαγμένα πλέον από τις σχολικές υποχρεώσεις δεν χορταίνουν να απολαμβάνουν την ανεμελιά, το παιχνίδι και τις σκανταλιές! Αλήθεια όμως, όταν μεσολαβούν μήνες διακοπών, πού πάει όλη αυτή η γνώση που έχει κατακτηθεί με τόσο κόπο και ιδρώτα στις σχολικές αίθουσες μια ολόκληρη χρονιά;

Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη γιορτή των μικρών παιδιών. Η προσμονή του δώρου από τον Άγιο Βασίλη, οι κόκκινες και χρυσές κορδέλες που στολίζουν το σπίτι και η μαμά που φτιάχνει διάφορες λιχουδιές στην κουζίνα – φαντάζουν μαγικά και ξεχωριστά στα μάτια ενός μικρού παιδιού. Τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς τα παιδιά κατακλύζονται με δώρα. Βλέποντας το χαμόγελο στο πρόσωπο ενός παιδιού γεμίζουν ευτυχία και οι γονείς. Μήπως, όμως, μερικές φορές οι γονείς το παρακάνουν με τα δώρα και το εκμεταλλεύονται και τα παιδιά ;

Όλες οι μαμάδες θέλουν να πείσουν το παιδί τους να είναι ο εαυτός του! Να δέχεται το χαρακτήρα τους και τις διαφορές του, χωρίς να απογοητεύεται! Και φυσικά να καταλάβει, πως το διαφορετικό δεν είναι, απαραίτητα, και κακό.

Το να πειθαρχήσεις ένα παιδί μοιάζει συχνά πολύ δύσκολο. Το παιδί αντιδρά, ο γονιός απειλεί ή τιμωρεί και αυτό μπορεί να συνεχίζεται επ’ αόριστον, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Γιατί; Επειδή οι "κενές απειλές", εκείνες δηλαδή, που τις λέμε και δεν τις πραγματοποιούμε ποτέ, επιβεβαιώνουν στο παιδί αυτό που ήδη ξέρει: ότι οι γονείς του θα φωνάξουν, αλλά δεν θα κάνουν τίποτα και εκείνο θα μπορέσει να πετύχει ό,τι θελήσει.